HUTA PIENIACKA, powiat Brody. Tragedia tej wsi rozegrała się 28 lutego 1944 roku w cišgu zaledwie siedmiu godzin. Pułk SS-Galizien i kureń UPA dokonał tu masakry polskiej ludnoœci , mordujšc łšcznie co najmniej 868 osób i palšc 172 gospodarstwa. Tego dnia około godziny 6.00 rano ukraińscy żołnierze SS-Galizien otoczyli pierœcieniem wioskę i po ukazaniu się sygnałów œwietlnych rozpoczęli natarcie. Za SS-manami sunęły bojówki OUN-UPA . Niemiecki dowódca , a potem , a potem jego ukraiński zastępca wydali rozkazy ,by spędzić mieszkańców do koœcioła i szkoły. Zaczęto przeszukiwać zabudowania i wywlekać stamtšd ludzi dokonujšc przy okazji rabunku mienia ofiar. Po stłoczeniu kilku setek Polaków w koœciele i jego sprofanowaniu, zaczęto niektórych z nich pojedynczo wyprowadzać na plac przykoœcielny, gdzie byli oni przesłuchiwani, torturowani, a czasem i zabijani. W tym czasie na terenie wsi dalsze przeszukiwania budynków mieszkalnych i gospodarskich trwały nadal. Około godziny 14.00 ukraińscy SS-mani zaczęli wyprowadzać ludzi zgromadzonych w koœciele w grupach po 35-50 osób do różnych stodół i domów na spalenie. Najpierw wyprowadzano kobiety i dzieci , podstępnie informujšc ,że powrócš do swych domów, potem zaœ młodzież i mężczyzn mówišc z kolei ,że zostanš oni wywiezieni na roboty do Niemiec. Jak się okazało rzeczywistoœć okazała się być inna. Po stłoczeniu ludnoœci w budynkach i stodołach , zaczęto je podpalać. Uciekajšcych z płomieni ognia uœmiercano ogniem z broni maszynowej. Tylko nielicznym mieszkańcom udało się uratować życie uchodzšc do lasu lub kryjšc się w uprzednio przygotowanych podziemnych i piwnicznych schronach. W cišgu jednego dnia polska wieœ Huta Pieniacka przestała istnieć, a ocaleni mieszkańcy zbierali spalone zwłoki, których nie można było rozpoznać . Ofiary pochowano w dwóch wspólnych mogiłach. Z biegiem czasu rozebrano koœciół rzymsko-katolicki i budynki szkolne, które ocalały z pożogi. Zniwelowano grunt , a miejsce gdzie położona była wieœ zaczęło służyć wypasowi bydła. Na terenie wsi umieszczono słup z napisem w języku ukraińskim - "Centrum byłej wioski" bez podania jej nazwy. Ocalała przydrożna figurka Matki Boskiej , bez głowy i ršk, z napisem Anno Domini "1867".
Poza tym samo tylko SS-Galizien jest opdowiedzialne za:
CHODACZKÓW WIELKI, powiat Tarnopol. 16 kwietnia 1944 roku oddziały SS-Galizien , które zdšżały z odsieczš niemieckiej załodze oblężonej przez wojska radzieckie w twierdzy Tarnopol, przybyły do Chodaczkowa Wielkiego. Ukraińscy SS-mani rozpoczęli systematyczne palenie i niszczenie zabudowań oraz mordowanie mieszkańców wsi. Byli oni nawet do tego specjalnie przygotowani , gdyż mieli na hełmach żółte frędzle zwisajšce do poziomu ust, co uniemożliwiało rozpoznanie ich twarzy. Do uciekajšcych ludzi, w pierwszej kolejnoœci do mężczyzn strzelali zapalajšcymi pociskami fosforowymi, zaœ dzieci i starców wrzucali w ogień do płonšcych domów. W sumie łšczna strata polskiej ludnoœci wyniosła 862 osoby. Ocalała ludnoœć pogrzebała pomordowanych rodaków na placu przy koœciele rzymsko-katolickim w Chodaczkowie Wielkim we wspólnej mogile o szerokoœci 2 m i długoœci 30 m, układajšc zwłoki warstwami.
PODKAMIEŃ , powiat Brody. Ludnoœć polska z okolicznych wiosek, z samego Podkamienia a także z Wołynia w obawie przed nasilajšcymi się morderczymi napadami bojówek OUN-UPA zaczęła się chronić w zabytkowym klasztorze OO. Dominikanów z XVII wieku w Podkamieniu, który był otoczony murami i basztami. Skoncentrowało się tam około 2000 osób , przeważnie kobiet oraz dzieci. W dniach 11-17 marca 1944 żołnierze SS-Galizien we współdziałaniu z bojówkami OUN-UPA dokonali rzezi 300 osób narodowoœci polskiej znajdujšcej się w tym klasztorze. W czasie pogromu Polaków w samym miasteczku Podkamień, przeważnie od kul, noża i siekiery, straciło życie około 500 osób. Poza Podkamieniem zamordowano jeszcze około 300 osób w Palikrowach, 20 w Maliniskach i 16 w Czernicy. Samo sanktuarium w skład którego wchodził klasztor i koœciół w Podkamieniu zostało zniszczone przez żołnierzy SS-Galizien i terrorystów z OUN-UPA. Obrabowano doszczętnie klasztor i koœciół z drogocennych przedmiotów jak również prywatne mieszkania rodzin polskich. Ocalał słynšcy łaskami obraz Matki Boskiej Podkamieńskiej ,który obecnie znajduje się w koœciele pod wezwaniem œw. Wojciecha we Wrocławiu.
SIEMIANÓWKA , powiat Lwów. 22 lipca 1944 rankiem przybyły do Siemianówki dwie kompanie żołnierzy SS-Galizien, prawdopodobnie ocalałe z pogromu dywizji pod Brodami. Wówczas to zaczęto wypędzać mieszkańców z ich domów, gromadzić w większe skupiska i podpalać zabudowania. Ukraińscy SS-mani zaczęli mordować ludzi i grabić ich mienie. Zginęło ponad 30 osób a kilkadziesišt gospodarstw zostało spalonych a sprawcy mordu odjechali ze zrabowanym mieniem. Jak się okazało był to tylko wstęp do głównej zbrodni. W godzinach popołudniowych tyraliera ukraińskich SS-manów ruszyła na wieœ, a za niš posuwały się bojówki OUN-UPA. Jednak dzięki pomocy udzielonej w samš porę miejscowej Samoobronie przez oddział AK , ludnoœć Siemianówki została uchroniona przed całkowitš zagładš. W dniu następnym do wioski wkroczyły już wojska sowieckie.
Jak podaje dalej A.Korman oprócz eksterminacji ludnoœci polskiej w takich miejscowoœciach jak; Chodaczków Wielki, Huta Pieniacka, Podkamień, Siemianówka i Wicyń, ukraińscy żołnierze SS-Galizien dopuszczali się zbrodni wojennych, mordujšc bezbronnš ludnoœć polskš co najmniej w kilku dziesištkach innych miejscowoœci, zarówno na terenie Małopolski Wschodniej jak też Wołyniu czy południowej LubelszczyŸnie, a także i w odleglejszych regionach. Jako przykład autor wymienia następujšce miejscowoœci, podajšc w kilku przypadkach bardziej szczegółowy opis zdarzeń:
Artasów, Bełżec, Biłgoraj, Borowice, Chlipie, Doroszów Wielki, Dragonówka, Gozdów, Hanaczów, Hermanowice, Hołowc Rawskie, Hucisko, Janówka, Jasienica Polska, Kalników, Konie, Kozaki, Lasków, Małków, Młynów, Obrowice, Palikrowy, Pawłów, Poczapińce, Poturzyn, Prehoryłe, Rakowiec, Ršblowo, Smoligów, Syry, Szerokie Pole, Szutów, Tarnopol, Tuligłowy, Udnowo, Uhnów, Warszawa, Wola Wysocka, Wólka Końska, Zabojki, Zawoja, Zawodnie, Żydaczów.
MŁYNÓW, woj. Łuck (wołyńskie) oddział ukraińskich żołnierzy SS-Galizien spalił żywcem ludzi spędzonych z okolicznych wiosek .
POTURZYN, woj. Lublin. Podczas ewakuacji ludnoœci polskiej z ich siedzib, doszło w dniu l kwietnia 1944 r. w Poturzynie do potwornej zbrodni. We wczesnych godzinach rannych jednostka ukraińskich żołnierzy SS-Galizien współdziałajšc z terrorystycznymi bojówkami OUN-UPA, wtargnęła do Poturzyna, gdzie schroniła się większa grupa uchodŸców z terenu gminy drohobyczowskiej i kryłowskiej. Napastnicy zamordowali 162 osoby .
PREHORYŁE, woj. Lublin. O œwicie 8 marca 1944 r. na polskš kolonię Prehoryłe morderczo - rabunkowego napadu dokonali żołnierze SS-Galizien, przy współudziale ukraińskich policjantów "ortschutzów" i terrorystycznych bojówek OUN-UPA z okolicznych miejscowoœci Szychowic, Kryłowa i Gołębia. Najpierw okršżyli wieœ szczelnym pierœcieniem, a następnie mordowali w okrutny sposób ludnoœć polskš. Poniosły œmierć całe rodziny polskie . Łšcznie zamordowano 38 osób, w tym dzieci, kobiety i starców. Rankiem 9 marca 1944 r. oddziały SS-Galizien, wspólnie z ukraińskimi szowinistami, zarówno miejscowymi jak i z sšsiedzkich wiosek, dokonali ponownego napadu na Prehoryłe, dokańczajšc morderczo rabunkowego wyczynu. Wymordowali wielu ocalałych Polaków, a zabudowania wiejskie spalili.
SMOLIGÓW, woj. Lublin. W dniu 12 marca 1944 r. ukraińscy żołnierze SS-Galizien, wspólnie z ukraińskimi policjantami i terrorystycznymi bojówkami OUN-UPA, a także z wojskiem Wehrmachtu rozpoczęły eksterminację polskich kolonii w regionie Smoligów-Łasków-Stara Wieœ. Około godziny 5.00 rano w dniu 27 marca 1944 r. oddziały SS-Galizien i Wehrmachtu otoczyły œcisłym kordonem Smoligów. Następnie wewnštrz kotła rozgorzała desperacka obrona mieszkańców. Formacje wojskowe prowadziły bezustanny atak. Walczono w zawierusze marcowej niemal o każdš zagrodę wiejskš a kiedy zabrakło obrońcom amunicji, przystšpiono do walki wręcz. W płonšcej wsi, esesowcy i wehrmachtowcy mordowali mieszkańców w sposób okrutny, nie oszczędzajšc dzieci, kobiet i starców. Obrońcy ulegli przemocy. Ludzi palono żywcem. Gwałcono i zabijano kobiety. Rabowano mienie.
HANACZÓW ,pow. Przemyœlany. W kolejnym napadzie na ludnoœć polskš wieœ Hanaczów została spalona, a wielu jej mieszkańców wymordowano. Nie oszczędzono dzieci kobiet i starców.
